2 Nisan 2013 Salı

HAFTANIN İKİNCİ GÜNÜ

günlerden salı...
kafam karışık, adımlarım karışık, hayatım karışık...
bazen uyuyup uyanasım gelmiyor. yo çoğu zaman .... yo hep. uykucu diyorlar bana. halbuki ben sadece tutukluyum uykuya. uyanacağım gün ümit vermiyor çoğu zaman. neşeli uyanmıyorum. ümidim yok gibi bir şey. yok gibi bir şey de neyse? yok işte. onu tekrar hayata döndürmeye çalışıyorum. ümidimi... suni solunum yapıyorum, keder kokan nefesimle. üzülüyor bazen halime. 'hadi tamam' diyor ümidim. 'bugünlük seninle olayım, gitmeyeyim'


neyse...
böyleyken böyle...
ben de ayaklanmaya çalışıyorum bu günlerde.
sizinle yada ne sizi kendimle paylaşmak derdim.
bu haftasonu evimizi değiştireceğiz. bizimkiler biraz heveslenirse.
23 yıldır aynı evde oturuyoruz. ilk defa ev değiştireceğiz. heyecanı da hüznü de bambaşkaymış.  inanmazdım bağlandığıma ama bağlanmışım bu eve, bu odaya elimde olmadan. şimdi kimi eşyalar kutulanmış, toplanmış, kimisi dağıtılmış,saçılmış her yere. ben kitaplarımı topladım. nereye gitsem onları toplarım ilk önce. ilk önce Sıfırın kitapları. annem babam da hiç okumayan insanlar olmalarına rağmen derler ki; ilk önce sıfırın kitapları. içlerinden çok inanıyorlar bana biliyorum. benim de artık bir şeyler yapmam gerek biliyorum.
bir de sıradan hiç de derin olmayan sorunlarım var.
mesela kredi kartımın borçları. bugün son gün. borçla borç ödemeye karar verdim. şanslıymışım. ilk ulaştığım arkadaşım hemen gönderdi.güzel atış...
bugün gidip onu yatırmam gerekiyor. borçla borç... neyse bir şeyler yapacağız artık.
sonra bir yapılacaklar listesi çıkarmak istiyorum. hayaller ve gerekliliklerle dolu bir yapılacaklar listesi.
onu sizinle paylaşacağım.
0'dan sevgilerle

1 Nisan 2013 Pazartesi

NEDEN 0?

merhaba sevgili henüz beni okumaya başlamamış insanlar,
sıfırın karesi yaptım bloğun adını. çünkü ben bir sıfırım. koskocaman, gülümseyen bir sıfır.
kendim sıfırladım kendimi ve hayata yeni, yepyeni başlayacağım. bu blogla size işe yaramaz başlangıç hikayelerimi anlatmayı planlıyorum, hem de biraz motive olmayı, kafamı netlemeyi... ilk önce kendimi tanıtayım. daha sonra neden yeniden başlamak istediğimi anlatayım. anlaştık mı?
adım  0(SIFIR), 25 yaşımdayım.
bir ay öncesine kadar çalışıyordum. ama şimdi işi bıraktım. ayrıntılara daha sonra gireceğim.
ailemle birlikte yaşıyorum. 2 kardeşim var. biri kız, biri erkek. birinin adı SİYAH olsun , birinin adı BEYAZ. annem ve babam var. annem gereğinden çok konuşkan, babam gereğinden çok suskun bir adam. GEVEZE ve SUSKUN olsun adları.
sevgilim var. dünya tatlısı. bir buçuk yıldır birlikteyiz. kafası karışık, ne yapacağını bilemeyen üstüne bir de tembel olan ama bunu bir türlü kabullenmeyen bir genç :)kendisi henüz öğrenci ama aynı zamanda bir işyeri var. uzun hikaye. belki bir gün anlatırım.  HAYLAZ  olsun adı. ben ona içimden hep öyle sesleniyorum.
sonraaaaaaa ımmmm
evet, itiraf ediyorum , hayatımda çok insan yok. dıdıların dıdıları var. en yakın arkadaşım ve hatta tek arkadaşım  yurtdışına gitti. dönecek ama o dönene kadar ben buradayım neticede. yani yalnız :D onun adı da YAZ olsun.
sonra bir de uzun süredir telefon dışında görüşmediğim bir arkadaşım var. telefon dediğime bakmayın. neredeyse her gün görüşüyoruz. birbirimize yalan atmadığımız şeyler dışında birbirimizin her şeyini biliyoruz, dinliyoruz, birbirimize destek oluyoruz. onun adı da SANAL olsun. izmir'de yaşıyor.
aaa ben nerde mi yaşıyorum? ankara'da.
hatta şuan yağmur yağıyor.
şimdilik bu kadar
ankara'dan sevgilerle
0